در چند سال اخیر بسیاری از فرماندهان ارشد نظامی و امنیتی که در بلوچستان به رژیم جمهوری اسلامی خدمت کرده‌اند، پس از اتمام ماموریت به یکی از بلندپایه ترین مقامات نظامی و امنیتی ایران تبدیل شده‌اند که نمونه های بارز آن “قاسم سلیمانی” و “احمدرضا رادان” هستند.
این فرماندهان و امثال آنها به قدری در بلوچستان دست به کشتار و اعدام دولتی و صحرایی زده‌اند که در سال ١٣٩۴، شهیندخت مولاوردی، معاون رئیس دولت وقت ایران اعتراف کرده بود که “همه مردان یک روستا در بلوچستان توسط حکومت اعدام شده‌اند”.
پیشتر نیز در راستای همین سیاست رژیم جمهوری اسلامی ایران، یکی از فرماندهان مرصاد در مصاحبه با روزنامه اطلاعات چاپ مورخ ۶ اسفند ماه ١٣٧۶ (٢۵ فوریه ١٩٩٨) به صراحت اعلام کرده بود که “ما برای دستگیری به بلوچستان نیامده‌ایم، بلکه به ما دستور داده شده تا بلوچ را در همانجا که دستگیر می‌کنیم بکشیم [اعدام صحرایی کنیم]”.
اکنون که ما ملت بلوچ سیاست های کثیف و شوم رژيم جمهوری اسلامی ایران را خصوصا در چند سال اخیر به خوبی دیده و شناخته‌ایم، زمان اتحاد فرا رسیده و نباید بر اختلافات طایفه‌ای دامن زده شود.
این را فراموش نکنیم که اگر کسی در اختلافات، افراد معتمد، تحصیل کرده، روشنفکر و صاحب نظر را به قتل برساند، این امر موجب می‌شود که فردی نادان، متعصب و ضد بلوچ از یک جای دیگر به استان آمده و بر او حکومت و زورگویی خواهد کرد.
(ویدئو: سخنان ناصر بلیده ای، دبیرکل حزب مردم بلوچستان)
