در این بیانیه آمده است: «وقتی نظامی سیاسی، در سال ۲۰۲۳، چون اوان سده‌ بیستم و مشابه عمل‌کرد رژیم‌های تمامیت‌خواه آن دوران، این‌چنین همه‌جانبه و بی‌تخفیف، به جان تولیدکنندگان و نشردهندگان اندیشه و بیان می‌افتد، و درعمل آهنگ آن می‌کند که فضای فعالیت و حضور اجتماعی را تا آخرین دریچه بر روی آن‌ها کور کند، به‌ناگزیر باید نتیجه گرفت که این نظام سیاسی خودش نیز امید چندانی به احیای مشروعیت ازدست‌رفته و دوام و قرار فردای خویش ندارد.»

امضاکنندگان این بیانیه خاطرنشان کردند: «اگر جز این بود، دست‌کم در ظاهر هم که شده، حکومت بین اعمال خشونت کور و فراگیر و مشروعیت متزلزل نسبتی برقرار می‌کرد.»

این بیانیه با تاکید بر لزوم آزادی فوری و بی‌قیدوشرط حبیب موسوی و دیگر کسانی که به‌خاطر نشر اندیشه و نوشتار خود در بند شده‌اند، خواستار توقف «این روند خفقان‌گستری و برچیدن سایه‌ ارعاب و تهدید بر سر جامعه‌ی ادبی» شد.

امضاکنندگان این بیانیه گفتند: «به حکومت یادآور می‌شویم پا در راهی گذاشته که باید بر سرنوشت خود در آن سخت ترسان باشد.»

امضا‌کنندگان این بیانیه همچنین به صدها مورد «سرکوب هول‌‌ناک» نویسندگان داخل و خارج ایران در جریان «قیام ژینا» اشاره کردند، از جمله ترور و قتل صحنه‌سازی‌شده در قالب خودکشی، بازداشت غیرقانونی، آدم‌ربایی، تبعید، شکنجه‌‌های جسمی و روحی، احضار، تفتیش منزل، یورش غیرقانونی به منزل افراد در غیاب خودشان، تهدیدهای تلفنی و مجازی نویسندگان داخل و خارج ایران و احضار و بازجویی نزدیکان و اعضای خانواده برای فشارآوردن به نویسندگان و اهل قلم دور از ایران.

ابراز نگرانی از سلامت حبیب موسوی در زندان

این بیانیه با اشاره به بازداشت حبیب موسوی در ۹ مرداد در پی احضار به اداره‌ اطلاعات سپاه گرگان، و «بی‌خبری مطلق» از وضعیت این نویسنده تا زمان انتقال او به قرنطینه‌ی زندان امیرآباد گرگان در تاریخ ۱۳ مرداد، خاطرنشان کرد موسوی به بیماری‌ها و مشکلات جسمی متعدد‌ی‌ نظیر ناراحتی قلبی، دیسک کمر، افت شدید قند و فشار، مشکلات معده و کلیه مبتلاست که همین مسئله نگرانی از سلامت او را دوچندان کرده‌ است.

امضاکنندگان بیانیه به اشاره به اینکه حبیب موسوی تحت عناوینی چون «تبلیغ علیه نظام» و «تشویش اذهان عمومی» تفهیم اتهام‌ شده تاکید کردند با توجه به اینکه حبیب موسوی بستگان درجه‌ اول و وکیل ندارد، به صورت جمعی پیگیر وضعیت این نویسنده زندانی خواهند بود.

این بیانیه افزود: «ما، اعضای جامعه‌ی ادبی، فرهنگی، هنری، و رسانه‌ای ایران و امضاکنندگان این بیانیه، البته به این روش‌های حذفی و سرکوب‌گرانه، دهه‌هاست که خو کرده‌ایم، و اهل قلم همیشه نخستین قربانیانِ امواجِ پیاپیِ سرکوب در نظام سیاسی مستقر و آگاهی‌ستیز بوده‌اند و هستند.»

فرزان سجودی، شمس اقاجانی، عباس شکری، نیما نیا، نازی عظیما، رویا تفتی، پروین سلاجقه، مریم آموسا، پیرایه یغمایی، بهار الماسی و حسن نایب هاشم از جمله امضاکنندگان این بیانیه هستند.

جعفرپور روز دوم مرداد ماه در واکنش به گزارش فنی منتشر شده از سوی انجمن تجارت الکترونیک تهران، با زیر سوال بردن نتایج آن گزارش مدعی شد نه تنها شرایط دسترسی به اینترنت در کشور بد نیست، بلکه گیمرها به عنوان یکی از حساس‌ترین گروه‌های مصرف‌کننده اینترنت در ایران از کیفیت خوب شبکه رضایت دارند.

این ادعای عجیب، واکنش‌های منفی کاربران را به همراه داشت. حالا گیمرها با اعلام نظرات رسمی خود از کیفیت بد دسترسی به اینترنت در ایران گلایه کرده‌اند.

میثم خلیل‌زاده، گیمر و کارشناس بازی می‌گوید: «گیمرها شاکی‌ترین بخش جامعه در زمینه وضعیت اینترنت هستند.»

به گفته او، وزارت ارتباطات طی سال گذشته با قرار دادن برخی آدرس‌های آی‌پی در لیست سفید، دسترسی به مابقی آدرس‌های خارج از کشور را با اختلال مواجه کرده است.

او همچنین تاکید می‌کند از مهر ماه سال پیش تاکنون وضعیت اینترنت کشور نه تنها برای انجام بازی، بلکه برای هیچ کار دیگری مناسب نیست.

یکی دیگر از گیمرهای ایرانی از ایجاد اختلال روی بازی Dota2 گلایه کرده است که بازیکنان زیادی در ایران دارد.

به گفته او، برخی سرویس‌دهنده‌های اینترنت در کشور با ایجاد محدودیت روی سرورهای این بازی، اجازه بازی کردن به گیمرها نمی‌دهند.

او عقیده دارد این نوع اختلال‌ها عمدی بوده و «کاملا با برنامه‌ریزی» صورت می‌گیرد.

به گفته تعدادی از گیمرهای ایرانی، ادعای کاهش پینگ بازی‌‌ها که از سوی وزارت ارتباطات و فن‌آوری اطلاعات مطرح می‌شود، موضوعی غیرقابل اتکا است.

در چند ماه اخیر نیز امکان استفاده از تعدادی از بازی‌های مطرح که در گذشته قابل دسترس بودند -به دلیل اعمال محدودیت‌های شبکه و فیلترینگ- غیر ممکن شده است.

سال گذشته وزارت ارتباطات و فن‌آوری اطلاعات با رونمایی از سامانه‌ای به نام «رادار بازی»، مدعی ایجاد بستر با کیفیت برای انجام بازی‌های آنلاین شد.